Monster High własne postacie Wiki
Advertisement


Kasandra - siedemnastoletnia córka kodamy i Leszego.

Osobowość[]

Kasandra wychowywała się sama w leśnej głuszy. Nie powinno więc nikogo zdziwić, że jest potworem cichym, który umiłował sobie milczenie. W dyskusji nigdy nie wiedzie prymu, ale zawsze chętnie wysłucha. O ile jej rozmówca nie próbuje umielić jej czasu bezsensownym trajkotaniem, paplaniem i nawijaniem. Tego nie znosi. Jest dobrą słuchaczką, więc potwory lubią przychodzić do niej ze swoimi problemami. Kasandra zaparzy wtedy zieloną herbatę, usiądzie w fotelu, owinie się w koc i będzie słuchać. A druga osoba może mieć pewność, że nigdy nie zdradzi jego sekretów. Dziewczyna nie zna takiego pojęcia jak plotki. Jest jej zupełnie obce.

Nie daje tego po sobie poznać, ale jest bardzo wrażliwa. W ukryciu zajmuje się pisaniem wierszy. Nie chciałaby, żeby notes przez przypadek wpadł w czyjekolwiek ręce, więc skrzętnie go ukrywa. Jej poezja wbrew pozorom wcale nie dotyczy natury. Obraca się w sferach uczuć, społecznych przywar i tentencji. W swoich wierszach daje upust całemu pesymizmowi, który gromadzi się w jej głowie. Pozwala jej to na codzień być optymistką. Wierzy w to, że inne potwory są dobre, że każdy ma w sercu miłość. Jest wyrozumiała i każdemu byłaby w stanie dać drugą szansę.

Boi się otworzyć przed innymi, jest zamknięta w sobie. Ale nie można powiedzieć, że jest nieśmiała. Przeciwnie. Kasandra zna swoją wartość i nie boi się ryzyka. Zamyka się w swoim świecie z wyboru. Stara się być jak najbardziej anonimowa. Woli nie być w szkole osobą rozpoznawalną, nie mówi o swojej przeszłości, przyszłości ani teraźniejszości. Przechowuje wiele sekretów innych potworów, ale swoich nie zdradziła nikomu. Czasem ciężko jej z tym ciężarem.

Nie lubi zmian. Kiedy już się, nomen omen, zakorzeni w jakimś miejscu lub sytuacji, czuje, że chciałaby zostać tam na zawsze. Jest również stała w swoich wyborach i przekonaniach. Gdyby zdobyła przyjaciela - byłby to jeden przyjaciel na całe życie. Decyzje podejmuje po długim namyśle, ale nigdy ich nie odwołuje.

Wygląd[]

Nie należy ani do najwyższych, ani do najniższych. Je wzrost jest jak najbardziej przeciętny - mierzy 169cm. Jednak ze względu na swoją kościstą budowę wygląda na wyższą, niż w rzeczywistości. Ma śniadą karnację, której kolor przywodzi na myśl zabielone dodatkowym mlekiem cappucino. Jej włosy, suche i matowe, kołtunią się i skręcają w loki. Mają barwę chłodnego brązu.

Ma drobną twarz z ostrymi rysami i wyra,źnie zarysowanymi kośćmi policzkowymi. Pełne usta, grube brwi, szeroko rozstawione oczy. Tęczówki Kasandry zmieniają barwę zależnie od pory roku. Od zimy do lata ich brąz robi się coraz bardziej intensywny i głęboki. Pod oczami błyszczą się jej malutkie iskierki. Rzadko się uśmiecha, ale kiedy obnarza zęby okazuje się, że są szare i pozbawione kłów, idealnie równe.

Z głowy wyrastają jej dwa duże jelenie rogi. Pod nimi nosi koronę wykonaną z gałązek, która owija je i splata się z nimi. Między suchymi badylami można dostrzec kilka listków. Ich liczba i kolor również są zależne od pory roku. Zmieniają się razem z liśćmi drzew na zewnątrz.

Klasyczny potwór[]

SekienKodama

Kodama – w kulturze japońskiej duch zamieszkujący stare, ponad stuletnie drzewa (podobnie jak greckie nimfy drzewne). Historie o nich są popularne w całej Japonii.Kodamy pojawiają się przed wybranymi przez siebie ludźmi, którzy zgubili drogę w lesie. Bronią przed ludźmi drzew i mszczą się za wyrządzone im krzywdy. Ostrzegając ludzi, drzewa zamieszkane przez te istoty, oplata się specjalnym rodzajem oczyszczającej liny zwanej shimenawa. Wierzy się, że ścięcie drzewa zamieszkiwanego przez Kodama przynosi nieszczęście. Tak też było w historii Jujin no batsu (Kara wymierzona przez bóstwo drzewa) z Shin otogi bōko (Nowe lalki), zbioru wydanego w 1683 roku.

Leszy

Leszy, borowy, także laskowiec, laskowy, boruta, borowiec, leśnik, gajowy, leśny dziad – w wierzeniach słowiańskich demon lasu, jego pan i władca zwierząt w nim żyjących.Ukazywał się pod postacią mężczyzny o nienaturalnie białej twarzy, którego wzrost zmieniał się w zależności od wysokości drzewostanu[2]. Przyjmował także postacie zwierzęce (wilk, niedźwiedź, puchacz) lub postać wichru. Wobec ludzi był zasadniczo neutralny, a jego usposobienie zależało od tego, jaki przejawiali stosunek wobec lasu i jego mieszkańców. Bywało że wypędzał intruzów ze swojego królestwa. Mógł zaprowadzić wędrowców w głąb lasu, bądź bezpiecznie z niego wyprowadzić, wysypać dzieciom zebrane runo leśne z koszyka, uchronić przed atakiem zbójców, wydać na pastwę dzikich zwierząt lub ochronić przed nimi.


Biografia[]

Przez 17 lat swojego życia mieszkała w białoruskim lesie. Miała tam swoje malutkie drzewko, z którym jest związana. Patronem lasu był Leszy, jej ojciec, matka natomiast żyła w swoim lesie w Japonii. Dziewczyna żyła w przyjaźni z leśnymi stworzeniami, bawiła się z innymi duszkami, doglądała drzew, a przede wszystkim dbała o to, by jej drzewko miało się dobrze. Jednak pewnego dnia to wszystko się skończyło. Wjechali ludzie z wielkimi maszynami, zaczęli niszczyć wszystko wokół. Drzewo kodamy jest jej i domem, schronieniem, ale jest też ściśle związane z jej życiem. Gdy drzewo umiera - umiera i kodama. Dziewczyna znalazła się krytycznej sytuacji. Ludzie zamierzali wykarczować cały las, z jej drzewkiem włącznie. Pod osłoną nocy, gdy prace na chwilę ustały, pan lasu przybył do drzewka swojej ukochanej córki, wykopał je i przesadził do donicy. Jego zręczni przyjaciele uczynili z niego piękne drzewko bonsai. Podarował je Kasandrze i polecił uciekać jak najdalej i nigdy nie wracać na stałe do lasów, ponieważ nie jest już w nich bezpiecznie. Kilka dni później, gdy cały bór został wykarczowany, Leszy złączył się z Matką Ziemią na zawsze.

Kasandra trafiła do Straszyceum. Trudno było jej się przystosować do nowych warunków. Właściwie, wciąż jest jej trudno, gdyż w murach tej szkoły zjawiła się dopiero kilka miesięcy temu. W pierwszych tygodniach często opuszczała zajęcia. Wolała zaszyć się w swoim pokoju, który urządziła w taki sposób, by choć odrobinę przypominał las. Powoli oswaja się z edukacją oraz społecznością uczniowską. Czasem zaprasza inne potwory na herbatkę, ale wciąż nie może na dobre otrząsnąć się z leśnych wspomnień.

Relacje[]

RODZINA[]

Ma ogromną rodzinę (dosłownie) rozsianą po całym świecie. Nie utrzymuje jednak z nimi kontaktu. Każdy żyje w swoim lesie i nie wyściubia z niego nosa. Matka mieszka w odległej Japonii, czasem przesyła jej wiadomości, ale nie widziały się od wielu lat. Jest to normalne wśród tego gatunku potworów. Kasandra nie cierpi z powodu tego osamotniena. Tęskni jednak często za ojcem. Wciąż o nim myśli, ale wierzy, że jego cząstka wciąż żyje w drzewku, które stoi na jej biurku.


PRZYJACIELE[]

Ma w szkole kilkoro znajomych, jednak żadnego z nich nie mogłaby jeszcze nazwać przyjacielem. Nie pragnie wielkiego grona znajomych, ale wiele by oddała, by tylko znaleźć jakąś bratnią duszę.


MIŁOŚĆ[]

Napisała w swoim krótkim życiu wiele wierszy o miłości, jednak tak naprawdę nigdy nie była zakochana w innym potworze. Kocha las, życie i herbatę, ale nie znalazła jeszcze innej żywej istoty, którą mogłaby obdarzyć tym uczuciem. Cierpliwie czeka, aż pojawi się w jej życiu ktoś, kogo szczerze pokocha.


ZWIERZAK[]

Nie jest to zwierzę, a roślina. Małe drzewko bonsai, związane z Kasandrą wieczną nicią życia, stoi na biurku w jej pokoju i przypomina o dawnym życiu. Czasem szum wiatru, poruszający jego liśćmi, brzmi jak szepty. Przy, nomen omen, dobrych wiatrach, może porozmawiać z nim, poprosić o radę, posłuchać historii. Są nierozłączni, Kasandra bardzo o nie dba. Gdyby umarło drzewko, jej życie również by się skończyło.

Ciekawostki[]

❃ drzewko, z którym jest związana, zostało przerobione na drzewko bonsai

❃ jej pokój przypomina las

❃ pije mnóstwo herbaty, dobrze zna się na jej rodzajach

❃ lubi słuchać innych, ale nie może znieść krzyku i hałasu

❃ od chwili wycinki nie była w żadnym prawdziwym lesie. Boi się, że traumatyczne wspomnienia powrócą

❃ jej oczy zmieniają kolor podczas zmiany pór roku. Tak samo zmienia się jej wieniec

❃ ma pod oczami bardzo drobne iskierki, przypominające brokat

❃ jej głos jest nski i kojący

❃ nie zna się na żartach

Galeria[]

Advertisement